۹ دلیل که چرا حین تمرینات ورزشی احساس بی حالی و کُندی می‌کنید؟

نوشته شده توسط هدی بانکی · ۳۰فروردین, ۱۳۹۵

بیشتر بخوانید: http://www.elmevarzesh.com/why-youre-tired-during-your-workout/#ixzz46LrTJsSb

:: موضوعات مرتبط: کوه پیمایی، ،

ادامه مطلب...

دویدن با وجود اینکه یک ورزش ساده است و نیاز به امکانات زیادی ندارد اما فواید بسیاری برای سلامتی به همراه دارد. دویدن تأثیر زیادی در حفظ و تقویت سلامت روح و روان انسان دارد. طبق آمار بیشتر دونده های ورزشکار دارای روحیه ای شاد هستند و علت آن ترشح هورمون اندروفین است که باعث نشاط و شادابی می شود. یکی دیگر از تأثیرات این ورزش کاهش استرس است. شما هر جا که باشید کافیست یک جفت کفش مناسب دویدن به همراه داشته باشید تا نهایت استفاده را از دویدن ببرید. در این مطلب ۱۰ فایده دویدن را برای شما آماده کرده ایم که به خوبی شما را با این ورزش محبوب آشنا می کند. فواید دویدن تنها به سلامت روان خلاصه نمی شود، بلکه تأثیر بسزایی بر تقویت و سلامت بدن دارد. کنترل وزن، عضله سازی، کاهش فشار خون، کند شدن روال پیری و خواب بهتر از جمله فواید دویدن هستند. شاید خیلی عجیب باشد که دویدن روی افزایش مهارت کنترل و هماهنگی نیز مؤثر است چرا که هنگام دویدن بروی بعضی از جاده های غیر آسفالت، دونده باید تمام حواس و کنترل خود را حفظ کند تا احیانا" با موانعی همچون سنگ، ریشه های درختان و … برخورد نکند و این خود مهارت خاص نیاز دارد. حتی دونده های حرفه ای در مسیر های صاف و خط کشی شده باید کاملا تمرکز داشته باشند که از مسیر خارج نشوند. برای مشاهده تصویر در اندازه واقعی اینجا کلیک کنید. همانند بقیه ورزش‌ها، بهتر است قبل از دویدن ابتدا بدن را گرم کنید و سپس به آهستگی شروع به دویدن کنید. بهتر است ا ابتدا با سرعتی بدوید که در آن سرعت، هنوز قادر باشید با اطرافیان خود صحبت کنید. اگر به تازگی قصد دویدن دارید، همین روال را ادامه دهید تا زمانی که توانایی شما بالا می رود. سپس سعی کنید در هر بار دویدن، مدت زمان دویدنتان را یک تا دو دقیقه افزایش دهید تا زمانی که قادر باشید به مدت ۳۰ دقیقه، ۳ بار در هفته بدوید. سعی نکنید مدت زمان دویدنتان را بیش از ۱۰ درصد در هفته افزایش دهید، حتی اگر احساس خوبی از این کار داشتید. در پایان دویدن، سعی کنید گرما را به آرامی از بدنتان خارج کنید. این کار را می‌توانید با آهسته‌تر کردن تدریجی سرعتتان و در ادامه با یک دویدن آهسته و سپس پیاده‌روی انجام دهید تا زمانی که ضربان قلب و تنفس شما به حالت طبیعی باز گردد. سعی کنید وقتی که هنوز بدنتان گرم است، حرکات کششی را نیز انجام دهید. به نقل از elmevarzesh

لینک های هواشناسی کوهستان:

مقدمه :
مطالب مربوط به آشنایی با جهت یابی بدون ابزار ، در آموزش های مقدماتی کوه پیمایی توضیح داده می شود ، در این روش بدون داشتن ابزار جهت های اصلی به صورت حدودی قابل تشخیص می باشد ، بسته به اینک روز باشد یا شب می توانیم جهت ها را پیدا کنیم . یکی از روش ها جهت یابی در روز استفاده از ساعت های عقربه ایی می باشد ، البته به شرطی که هوا صاف و خورشید در آسمان قابل رویت باشد می توانیم از این روش استفاده نماییم . 

روش کار :

ساعت مچی معمولی (آنالوگ، عقربه‌ای) را به حالت افقی طوری در کف دست نگه می‌داریم که عقربه ی ساعت‌شمار به سمت خورشید اشاره کند. در این حالت، نیمسازِ زاویه‌ای که عقربه ی ساعت‌شمار با عدد ۱۲ ساعت می‌سازد (زاویه ی کوچک‌تر، نه بزرگ‌تر)، جهت جنوب را نشان می دهد. یعنی مثلاً اگر چوب‌کبریتی را [به طور افقی] در نیمه ی راه میان عقربه ی ساعت‌شمار و عدد ۱۲ ساعت قرار دهید، به طور شمالی-جنوبی قرار گرفته‌است.

نکات:

این که گفته شد عقربه ی کوچک ساعت به سمت خورشید اشاره کند، یعنی این‌که اگر شاخصی [مثلاً چوب‌کبریت] ای که در مرکز ساعت قرار دهیم، سایه‌اش موازی با عقربه ی ساعت‌شمار و در جهت مقابل آن باشد. یا این‌که سایه ی عقربه ی ساعت‌شمار درست در زیر خود عقربه قرار گیرد. یا مثلاً اگر چوبی ده-پانزده سانتیمتری را در زمین به‌طور عمودی قرار دهیم، ساعت روی زمین به شکلی قرار گرفته باشد که عقربه ی ساعت‌شمارش موازی با سایه ی چوب باشد.

دلیل این‌که زاویه بین عقربه ی ساعت‌شمار و ۱۲ را نصف می‌کنیم این است که: وقتی خوشید یک بار دور زمین می‌چرخد، ساعت ما دو دور می‌چرخد(دو تا ۱۲ ساعت). یعنی گرچه روز ۲۴ ساعت است (و یک دور کامل را در ۲۴ ساعت طی می کند)، ساعت‌های ما یک دور کامل را در ۱۲ ساعت طی می‌نماید. اگر ساعت ۲۴ ساعته‌ای می‌داشتید، که دور آن به ۲۴ قسمت مساوی تقسیم شده بود، هر گاه عقربه ی ساعت‌شمار را رو به خورشید می‌گرفتید عدد ۱۲ ساعت همیشه جهت جنوب را نشان می‌داد.

این روش وقتی سمت صحیح را نشان می دهد، که ساعت مورد نظر درست تنظیم شده باشد. یعنی اگر در بهار و تابستان ساعت‌ها را نسبت به ساعت استاندارد یک‌ساعت جلو می‌برند، ما باید آن را تصحیح کنیم(ابتدا ساعت‌مان را یک ساعت عقب ببریم سپس روش را اِعمال کنیم؛ یا نیمساز عقربه ی ساعت‌شمار را [به جای ۱۲] با ۱ حساب کنید). همچنین در همه ی سطح یک کشور معمولاً ساعت یکسانی وجود دارد، که مثلاً در ایران حدود یک ساعت متغیر است (ایران تقریباً بین دو نصف‌النهار قرار دارد؛ لذا ظهر شرعی در شرق و غرب ایران حدوداً یک ساعت فاصله دارد.) ساعت صحیح هر مکان همان ساعتی است که هنگام ظهر شرعی در آن در طول سال اطراف ساعت ۱۲ ظهر است. در واقع برای تعیین دقیق جهت‌های جغرافیایی ساعت باید طوری تنظیم باشد که هنگام ظهر شرعی ساعت ۱۲ را نشان دهد.

روش ساعت مچی تا ۲۴ درجه امکان خطا دارد. برای دقت بیشتر باید از آن در عرض جغرافیایی بین ۴۰ و ۶۰ درجه [شمالی یا جنوبی] استفاده شود؛ هر چند در عرض جغرافیایی ۲۳٫۵ تا ۶۶٫۵ درجه [شمالی یا جنوبی] نتیجه‌اش قابل قبول است.(البته در نیم‌کرده ی جنوبی جهت شمال و جنوب برعکس است.) در واقع هر چه به استوا نزدیک‌تر شویم، از دقت این روش کاسته می شود. ضمناً هر چه زمان به کار بردن این روش به ظهر شرعی نزدیک‌تر باشد، نتیجه ی آن دقیق‌تر خواهد بود.

اگر مطمئن نیستید کدام طرف شمال است و کدام طرف جنوب، به یاد بیاورید که خورشید از شرق بر می‌خیزد، در غرب می‌نشیند، و در ظهر سمت جنوب است.

توجه کنید که اگر این روش را در هنگام ظهر شرعی (یعنی ساعت ۱۲) اجرا کنیم، جهت عقربه ساعت‌شمار خود به سوی جنوب است. یعنی مانند همان روش «جهت‌یابی با سمت خورشید»، که گفتیم خورشید در ظهر شرعی به سمت جنوب است.

اگر از ساعت دیجیتال استفاده می‌کنید، می‌توانید ساعت عقربه‌داری را روی یک کاغذ یا روی زمین بکشید (دور دایره‌ای از ۱ تا۱۲ بنویسید، و عقربه ی ساعت‌شمار را هم بکشید)، و سپس از روش بالا استفاده کنید.

حتی وقتی هوا آفتابی نیست و خورشید به راحتی دیده نمی شود هم گاه سایه ی خوشید را می‌توان دید. اگر یک چوب‌کبریت را عمود نگه دارید، سایه ی آن برعکس جهت خورشید می‌افتد.

تولید کیت کمکهای اولیه کوهنوردی توسط انجمن پزشکی کوهستان ایران:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: از ابتدای تاسیس و شروع فعالیت انجمن پزشکی کوهستان ایران توسط چند تن از پزشکان علاقمند به پزشکی کوهستان تولید کیت کمکهای اولیه کوهنوردی که بتواند دارای حداقل داروهای لازم مورد نیاز در ورزش کوهنوردی و لوازم کمکهای اولیه یک کوهنورد باشد مد نظر بود. در سال 1387 به همت شادروان دکتر سعید بهالو کیتی طراحی و تولید گردید. اکنون دوباره این انجمن اقدام به تولید کیت کمکهای اولیه کوهنوردی با طراحی جدید نموده است که حاوی لوازم و داروهای مورد نیاز یک کوهنورد می باشد.

مزیت این کیت دارا بودن داروهای تخصصی مورد نیاز در ورزش کوهنوردی و بیماریهای ارتفاع است. لوازم و داروهای موجود در این کیت عبارتند از:

1- باند سه گوش

2- باند ساده 10 سانت

3- چسب کاغذی ضد حساسیت

4- گاز استریل

5- بتادین

6- چسب ساده زخم بندی

7- تیغ بیستوری جراحی

8- داروهای: استامینوفن - متوکلوپرامید - استازولامید - پرل TNG - دیفنوکسیلات - دگزامتازون - . . . .

9- راهنمای کیت و راهنمای داروهای مصرفی

10- بروشور راهنمای امداد و نجات

11- کیف محتوای لوازم فوق

علاقمندان جهت دریافت اطلاعات بیشتر می توانند با 22633819 انجمن پزشکی کوهستان ایران تماس خاصل نمایند.

ظرف ۳۰ ثانیه خود را از خطر یخ‌زدگی در کوهستان نجات دهید!

کارشناس امداد و نجات جمعیت هلال احمر کرمانشاه، گفت: با استفاده از نصف یک استکان «الکل اتانول»، می‌توان ظرف ۳۰ ثانیه پناهگاه زمستانی خود را در کوهستان گرم کرد.

«شهریار نوری‌الاصل» گرم کردن سریع پناهگاه‌های زمستانی در کوهستان را در موقعیت‌های حاد با توجه به امکان بروز یخ زدگی بسیار با اهمیت دانست.

«نوری‌الاصل» تصریح کرد: اگر بخواهیم یک پناهگاه را با توجه به روش‌های مرسوم از جمله روشن کردن آتش با استفاده از چوب انجام دهیم انجام این کار بسیار زمان‌بر خواهد بود و در موقعیت‌های حساس می‌تواند افراد را دچار یخ زدگی کند. او گفت: روشی که در چنین موقعیت‌هایی پیشنهاد می‌شود استفاده از «الکل اتانول» است.

«نوری‌الاصل» افزود: برای انجام این کار بهتر است افرادی که در فصل سرما به کوهستان مراجعه می‌کنند همواره مقداری «الکل اتانول» با خود به همراه داشته باشند.

او گفت: در کوهستان‌ها همواره مکانی از جمله غار و یا سرپناهی پیدا می‌شود که افراد می‌توانند با ورود به این پناهگاه‌ها برای گرم کردن آن، در یکی از گوشه‌های پناهگاه مقدار نصف استکان الکل اتانول را به صورت طولی و به طول ۳۰ سانتیمتر بریزند.  «نوری‌الاصل» افزود: در این هنگام با آتش زدن الکل اتانول شعله‌ای به ارتفاع دو سانتیمتر و آبی رنگ(چنانچه الکل اتانول خالص باشد) ظاهر شده که بعد از ۳۰ ثانیه نیز خاموش خواهد شد.

او گفت: گرمای ایجاد شده طی ۳۰ثانیه سوختن الکل اتانول حدود ۴۰۰۰کیلو کالری است که می‌تواند فضای شش متری را به مدت یک ساعت گرم نگه دارد و چنانچه منفذهای فضای موجود از قبیل در و پنجره بسته باشد افراد تعریق بسیاری خواهند داشت. به گفته «نوری‌الاصل» سوختن «الکل اتانول» هیچ اثر سویی بر روی تنفس افراد نداشته و تنها آنها را در سرمای زمستان گرم نگه می‌دارد.

وی با بیان اینکه کف پناهگاهی که «الکل اتانول» ریخته می‌شود باید سیمان، سنگ و یا مواد دیگری غیر از چوب باشد، خاطرنشان کرد: افرادی که در پناهگاه‌های چوبی مستقرند بهتر است از یک ظرف فلزی برای انجام این کار استفاده کرده و الکل را روی آن بریزند.

«نوری‌الاصل» توصیه کرد: تمام افرادی که تمایل دارند در فصل سرما به کوهستان بروند بهتر است مقداری «الکل اتانول» نیز با خود به همراه داشته باشند.

منبع:ایسنا

لوازمی که میبایست همیشه در کوله پشتی وجود داشته باشد

شاید بگید اخه این همه لوازم به چه دردی می خوره.ولی وقتی در شرایط بد قرار بگیرید اون موقع

متوجه میشید که لوازم وابزاری که دارید چقدر کارایی داره.

البته در زمستان به این لوازم چیزهای دیگه هم اضافه میشه

این رو یادتون باشه که هرگز نمی توانید با طبیعت مبارزه کنید وفقط باید به اون احترام بگذارید وخودتون

رو برای مواقع لوزم اماده نگه دارید اگر باهاش مهربان باشید اون هم با شما مهربان خواهد بود.

شرح جنس	ردیف	شرح جنس	ردیف
چفیه	31	طناب انفرادی	1
هشت فرود	32	زیر انداز	2
نخ و سوزن	33	کارابین	3
ناخن گیر	34	چراغ قوه	4
سوت	35	ظرف آب(فلزی(	5
شنل بارانی(پانچو)	36	عینک آفتابی	6
دوربین عکاسی	37	کلاه آفتابی	7
بروستیک	28	دستکش پلار	8
خودکار و دفتر یادداشت	29	دستکش 2 انگشتی	9
		قاشق چند کاره	10
		پلاستیک (2 متر(	11
		جوراب(2جفت(	12
		بند کفش(2جفت(	13
		شلوار وپیراهن پلار	14
		کیف کمکهای اولیه	15
		قند*چای*نمک	16
		لیوان استیل	17
		باطری	18
		فندک +کبریت	19
		قرص الکل	20
		کرم ضد آفتاب	21
		انجیر خشک	22
		کشمش+ شکلات	23
		خرما+ نان	24
		Head Light	25
		باطری اضافی	26
		نقشه صعودمسیر	27
		قطب نما	28
		موبایل	29
		شماره اظطراری	30

علامت گذاری خرس برای تعیین قلمرو

به گزارش روز جمعه ایرنا، روستای قطرم در فاصله 50 کیلومتری جنوب شرقی شهر بافق در دره ای کوهستانی به شکل طولی واقع شده که دو کوه بلند اطرافش به قدری مرتفع و نزدیک به هم هستند که گویی می خواهند یکدیگر را در آغوش بگیرند. این کوههای بلند هر ساله کوهنوردان و سنگ نوردانی را از سراسر کشور به خود جلب می کند و کوهنوردان برای فتح قله های رفیع آنها راهی این روستا می شوند. وجود کوههای مرتفع و دیوارهای تند کوهستانی این روستا را مساعد برای کوهنوردی و سنگ نوردی کرده است.

:: موضوعات مرتبط: کوه پیمایی، ،

ادامه مطلب...

ادامه مطلب رو بخوانید

دانستني‌هاي مار

در مطلب زير (با كمي ويرايش ادبي) سعي شده است كه آنچه كه درباره‌ي مار براي كوه‌نوردان و طبيعت‌دوستان آموزنده است و نقش پيشگيري و اطلاعات عمومي دارد آورده شود. البته در بخشهاي انتهايي كتاب مواردي درباره‌ي كمكهاي اوليه نيز آورده شده كه به جهت بعضي ابهامات موجود در آن، ترجيح داده شد كه از ذكر آنها خودداري شود.

1. مارهاي سمي معمولاً دمهاي كوتاهي دارند، و به همين دليل توان تعقيب طولاني شما را ندارند.
2. مارهاي سمي معمولاً شب‌ها از لانه‌ي خود خارج مي‌شوند.
3. زبان مار آلتي است براي جفت‌يابي و رديابي طعمه و به هيچوجه نيش مار ارتباطي با آن ندارد.
4. خطرناكترين مارهاي دنيا عبارتند از: تايپان استراليا، شاه كبري آسيا، مامباي سياه آفريقا و زنگي آمريكا
5. مارها يك روز غذا مي‌خورند و 15 روز به هضم آن مي‌پردازند.
6. مارهاي غير سمي معمولاً چابكتر از مارهاي سمي هستند.
7. 70 درصد گزيدگيها در زير زانو مي‌باشد.
8. كوبيده سير، تنباكو و نمك مي‌تواند در دور كردن مارها موثر باشد.

:: موضوعات مرتبط: کوه پیمایی، ،

ادامه مطلب...

صاعقه زدگی در کوهستان را جدی بگیریم:

صاعقه زدگی (Lightning Struck)

با تشکر از گردآورنده: آقای مهزیار

اهميت وجودي باطوم در پياده روي و صعود هاي ورزشي:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: گر چه نقش كسب آمادگي جسماني و توان مناسب جهت هر گونه حركت در کوهنوردی غیر قابل بحث است اما در عین حال ساختار بدن انسان ممکن است در معرض شرايط و فشارهای سخت و طبیعی قرار گیرد ، مقدار وزن تشكيل دهنده بدن انسان بهمراه کوله پشتی ، فشار چشمگيري را بر روی زانوها ، پاها ، رانها و ستون فقرات وارد می نمايد که عموما" تورم مفاصل و دیسک کمر از نتایج آنها هستند. تعداد کوهنوردانی که از به درد زانو و ناراحتی کمر دچار هستند ، بسيار است و نباید آنها را کم اهمیت تلقی کرد و به سادگي از كنار آنها گذشت.

بنابراین بیشتر کوهنوردان و راهپیمایان خود را با باطومهای اسکی يا در موارد عدم دسترسي به اين نوع ابزار با چوب دستي مجهز می کنند ، قطعا" استفاده تنها از باطومها در پیاده روی و کوهپیمایی نمی تواند جلوي آسیب ها و صدمات وارده به زانوها و مفاصل را بطور كامل گرفته و جبران عوارض آن را نمايد اما برای جلوگیری و کاهش اينچنین صدماتي در آینده میتواند مفید و كارساز باشد.

در هر بار استفاده از باطوم 5 تا 8 کیلوگرم از سنگینی قسمتهای پایین تر بدن از جمله زانوها و ساق ها کاسته میگردد که در مجموع معادل 13 تن در طول یک ساعت پیاده روی زمین صاف و هموار میباشد ، ضمن اينكه اين مقدار در هنگام پایین آمدن از سرازیری به 34 تن میرسد. انتقال فشار از قسمتهای تحتانی به قسمتهای فوقانی بدن علاوه بر حفاظت از مفاصل ( زانوها ) باعث پخش فشار یکنواخت به نواحي مختلف میگردد که ماحصل آن وارد آمدن فشار كمتر و احساس خستگی در بدن كوهنورد مي باشد. این یک حقیقت قابل توجه است که اگر در طول زمان یک برنامه متوسط با 4 ساعت صعود و 3 ساعت فرود از باطوم استفاده شود ، کاهش فشار وارده بر اندام تحتانی بدن بطور تقریبی به اندازه 200 تن محسوس مي باشد.

منبع: اینترنت - انجمن پزشکی کوهستان ایران

در کوهستان چه بپوشیم:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: پوشيدن لباس را می توان به 4دسته تقسیم نمود که 2 دسته از آن پوشاک اولیه که به شرایط آب و هوایی بستگی دارد و 1 دسته از آن پوشاک ثانویه که پوشاک اضافی و ضروری به حساب می آیند که در هر شرایطی باید آن ها را به همراه داشته باشیم البته اين نوع لباس پوشيدن به قدرت و توانايي فرد و در چه فصلی و به چه ارتفاعی رفتن بستگی دارد.

1 .كوهنوردي در هواي گرم: زیر پوش نخی- تیشرت آستین دار -شلوار کتان . همیشه دو عدد تیشرت به همراه داشته باشید که در صورت عرق کردن ، خیس شدن آن را عوض کنید.

2. كوهنوردي در هواي خنك : زیر پوش نخی- تیشرت آستین دار -شلوار کتان همیشه دو عدد تیشرت به همراه داشته باشید که در صورت عرق کردن ، خیس شدن آن را عوض کنید + گتر کوتاه (شن اسکی و گلی) + پانچو (بارش ناگهانی باران) + یک سری البسه اضافی که برای مثال داشتن بادگیر و شلوار دو پوش که از جنس شمعی یا پلیستر است برای تمام فصول مناسب می باشد

3.كوهنوردي در هواي کمی سرد: بلوز استرچ-شلوار استرچ-پیراهن وشلوار پلار معمولی -کلاه پلار -دستکش بافتنی پشمی یا پلار – جوراب بافتنی پشمی

:: موضوعات مرتبط: کوه پیمایی، ،

ادامه مطلب...

راهنماي كرامپون

كرامپون: ابزاري است كه براي نصب به زير كفش ها هنگام پياده روي و صعود طراحي شده و به طور ويژه براي استفاده روي برف و يخ ساخته شده است. كرامپون از صدمه به پا و كفش جلوگيري و كشش بهتري را روي سطوح لغزنده ايجاد مي كند.

كرامپون:

كرامپون هانيروي قابل توجهي را براي كمك به هدايت درعوارض ضخيم و متراكم تامين مي كنند.

برخي كرامپون ها انعطاف ناپذير و برخي انعطاف پذير هستند، انتخاب آنها بستگي به نوع كفشي دارد كه مي يپوشيد. برخي از آنها داراي امكانات خاص مقابله با برف اس مثل بشقابك هاي جلوگيري از توده شدن برف كه از پلاستيك ABS ساخته شده و از توده شدن برف زير كرامپون ها جلوگيري مي كنند. كرامپونهايي هم هستند كهخ براي صعودهاي خاص طراحي شده اند و داراي شاخك هايي هستند كه در شكاف هاي كوچك كوه قرار مي گيرند و يا شاخكهاي جلوي آنهامي توانند يح هاي فشرده رابشكافند و در آن فرو روند.

سازگاري كرامپون و كفش- انتخاب

كرامپون ها انعطاف ناپذيري و انعطاف پذيري متنوعي دارند. اگر كرامپوني را انتخاب كنيد كه سفتي و انعطاف آن درست نباشد مثلا كفشي بپوشيد كه فني نباشد يا زيدي انعطاف پذير باشد كرامپون شما متلاشي خواهد شد.

همين طور اگر كرامپون ها برايكفش ها بزرك باشد پاها تعيير وضعيت پيدا كرده و اين مي تواند از سويي خطر افرين و يا در خفيف ترين شكل به قوزك ها آسيب برساند.

آيا كفش كوهنوردي داريد؟

اگر كفشي نداريد و مي خواهيد كرامپون ها را بعدا خريداري كنيد در اين صورت كفشي كه نياز داردي نوع B2 خواهد بود. اين كفش انعطاف پذيري زيادي دارد و ميتوانيد كرامپون هاي نوع C1 , C2 را روي آن بپوشيد و به شما امكان مي دهد سبك صعود خود را قبل از رفتن به سراغ كفش كوهنوردي نوع B3 آزمايش كنيد.

اگر در اين مورد شك داريد اطلاعات بهتر را مي تواندي از متخصصان و مربيان مجرب كسب كنيد آنها خوشحال مي شوند در مورد بهترين نوع كرامپون و كفش براي مسيري كه قصد صعود داريد به شما مشاوره بدهند

رده بندي كرامپون ها

كرامپون نوع C1

C1 اشاره به نوع انعطاف پذيري كرامپون دارد كه مناسب كفش رده  B1 است.

كرامپون نوع C2

C2 اشاره به نوع انعطاف پذيري كرامپون داردكه مناسب كفش رده  B2 است.

كرامپون نوع C3

C3 اشاره به نوع انعطاف پذيري كرامپون داردكه مناسب كفش رده  B3 است.

به خاطر سپردن نوع كرامپون موردنياز

·    به ياد داشته باشدي كه رده انعطاف پذيري كرامپون ها وكفش ها از B ،(1) C شروع مي شود.... و ميزان انعطاف پذيري (C2)(B2) كمتر و (B3) (C3) سفتي نهايي آنهاست كمي مانند انساني كه پيرتر مي شود.

·          كفش هاي نوع B  زيادي انعطاف پذير هستند، به جاي آن YAKTRAX را امتحان كنيد.

·          كفش هاي B1  تنها يك نوع كرامپون C1 مي خواهند.

·          براي كفش هاي B2  مي توانيد C1و C2  انتخاب كنيد.

·          براي كفش هاي رده B3  مي توانيد هر كدام از كرامپون هاي C1,C2,C3 را انتخاب كنيد.

كفش ها

B1=C1

B2=C1 OR C2

B3=C1,C2 OR C3

CRAMPON FITTED BOOT RATINGS

كفش هاي رده B

اين نوع كفش ها با كرامپون سازگاري ندارد نمونه اين نوع كفش ها، كفش هاي پياده روي است كه بسيار انعطاف پذير و از جنس پارچه هستند.

 كفش هاي رده B1

كفش هاي B2  كفش هايي نيمه سفت هستند كه بهكرامپون هاي C1 يا C2 ( انعطاف پذير يا نيمه سفت ) سازگارند و براي مسيرهاي تابستاني و مسيرهاي با برف كم مناسبند و براي صعود يخ مناسب نيستند.

كفش هاي رده B3

كفش هاي رده B3 كفش هاي سفتي هستند كه در آ،ها مي توان از هر سه نوع كرامپون C1,C2,C3 استفاده كرد و براي مسيرهاي صعود آلپاين بسيار فني و مناسبند. معمولا بسيار سفت هستند و از چرم يا پلاستيك ساخته مي شوند و بسيار سنگين و داراي زيره سخت تر و وسايل حمايتي براي نوك كفش هستند. كفش هاي B3 معمولا آب نبده شده بوده و براي مسيرهاي تابستان زيادي سنگين هستند.

شاخك هاي كرامپون

شاخك ها همان ميخ ها و نوك هاي تيز كرامپون است كه در طول قسمت هاي عمده آن قرار دارند و در عوارض زمين فرو رفته و به شما امكان حركت مي دهند.

شاخك هاي جلويي كرامپون

·    شاخك هاي جلويي، دو شاخ جلووي كرامپون هستند  كه به طور فعال با شن، سنگ و يخ يا صخره درگير مي شوند.

·          در شرايط صعود سخت و مسيرهايي آلپين به شاخك هاي دايمي جلويي نياز خواهيد داشت.

·    اكثر كرامپون ها براي صعودهاي عمومي دو شاخ جلويي رادارند هر چند رد صعود مسيرهاي فني ممكن است تنها يك شاخ جلويي خوب باشد كه هم وزن آن سبك تر است و هم دقت آن بيشتر

شاخك ها:

بدنه اصل كرامپون

·          كرامپون ها نوعا 10 يا 12 شاخك دارند اما كرامپون هايي با 6 شاخك هم وجود دارد.

·    كرامپون هاي 10 شاخك براي اسفتاده در تركينگ و مسيرهاي عمومي مانند مسيرهاي آلپين تابستاني ايده آل هستند.

·    كرامپون هاي 12 شاخك براي مسيرهاي خاص تر طراحي شده اند مانند شيب هاي يخي كه بايد با آنها بر روي اين مسيرها حركت كرده و بايستيد.

·    كرامپون هيي كه شاخك هيا كمتري دارند مانند كرامپون شش شاخك، آنها مي توانند براي زمستان مناسب باشند اما كمتر از كرامپون هاي 10 يا 12 شاخك كاربرد دارند.

تنظيم شاخك هاي كرامپون

·          اكثر كرامپون ها نوك هاي قابل تنظيم دارند و ميتوانيد مطابق نيازتان جاي آنها را تغيير دهيد.

·    شاخك هاي كرامپون ها به دو صورت ثابت و تنظيم شو هستند كه بسته به اين نوع كيفيت آنها را مدولار و غير مدولار مي نامند.

·    شاخك هاي ثابت يا مدولار كرامپون به كفش هانصب گرديده و به شكلي طراحي شده كه عمرشان طولاني باشد و وقتي به طور طبيعي سايش مي يابند مي توان آنها را تيز كرد.

·    كرامپون هايي كه شاخك هاي آنها را ميتوان جدا كرد يا شاخك هاي غير مدولار عمري طولاني نارندو خطر متلاشي شدن مواد در آنهغا بيشتر است اما مي توانيد كرامپون خود راعوض كنيد.

·    براي مسيرهايي كه عوارض زمين در آنها سخت است كرامپون هاي با شاخك هاي غير ثابت بهترين گزينه هستند.

·          كرامپون براي مسيرهاي متنوع – توصيه عمومي

خيلي ساده، هر چقدر كفش كوهنوردي شما انعطاف پذير تر باشد كرامپون شما بايد كمتر فني باشد. اين كار براي جلوگيري از آسيب ديدن پاي شماست و هرگز نبايد شانس خود را در استفاده از نوع اشتباهي از كرامپون امتتحان كنيد.

اين توصيه اي عمومي است زيرا صعود يخ ممكن است عناصري از راهپيمايي مسير برفي و صعود كوه ممكن است عناصري از صعود يك آبشار را هم داشته باشد بنابراين هنگام خريد اگر شكي داريد با يك متخصص خبره مشورت كنيد. يخ نوردي و مسيرهاي خاصي مانند صعود آبشار مستلزم كرامپون هاي سفت فني است.

يخ نوردي و مسيرهاي خاصي مانند صعود آبشار مستلزم كرامپون هاي سفت فني است.

·    راهپيمايي در برف وصعودهاي عمومي مستلزم كرامپون انعطاف پذير و لغزشي است كهاز مواد سبكي مانند آلومينيوم ساخته شده اند.

·    مسيرهاي فني و صعودهاي تركيبي مستلزم كرامپون هاي ثابت و سفت است كه از مواد سنگين تر و با دوامتري مثل فولاد ساخته شده اند.

مواد چهار چوب كرامپون – استيل و آلومينيوم

كرامپون هاي فولادي

اين نوع كرامپون ها در عوارض سفت و موانع با دوام و طول عمر بيشتري دارند و اين وضعيت آنها را براي كوهنوردي عمومي و كار يخ نوردي مناسب كرده اما وزن آ،ها زياد است و سنگين هستند.

كرامپون هاي آلومينيومي

وزن اين نوع كراميپون ها از نوع فولادي كمتر است و براي استفاده در صعودهاي آلپين و صعودهاي عمومي مناسب هستند اما دوام آ،ها به ويژه در عوارض صخره اي كمتر از كرامپون هاي فولادي است.

بستنن كرامپون

·          كرامپون ها به واسطه يك اهرم پاشنه اي و تسمه پنجه به پا بسته مي شوند.

·    كفش با گودي پاشنه، اهرم پاشنه را محكم نگه مي دارد تا تا از لغزيدن آن جلوگيري كند و يا اگر كفش شما كمتر فني باشد و داراي گودي پاشنه نباشد كرامپون لغزشي مي تواند به پاي شما كمك كند.

·          تسمه قوزك هم ميتواند در ساختار كرامپون استفاده شود تا نيروي بيشتري به آن بدهد

·    هر چقدر تعداد شاخك هايي كه بايد به صورت فيزيكي آنها را ثابت كند. كمتر باشد لغزش آ،ها راحت تر اتفاق خواهد افتاد لذا كرامپون هاي لغزشي از نظر طراحي ضعيف تر از كرامپون هاي نوع دو كاره يا هيبريد هستند كه هم اهرم پاشنه و هم تسمه پنجه دارند.

·    كرامپون در صورتي كه تنظيم باشد به كفشتان فيكس خواهد شد سپس بايد ابتدا كفش خود را در سطحي تخت بگذاريد تا به شاخ هاي كرامپون آسيب نرسد.

·    دقت كنيد كه جلوي كفش در محفظه جلويي كرامپون قرار گيرد و سپس با استفاده از اهرم پاشنه كرامپون را كاملا ببنديد تا روي كفش محكم و ثابت شود.

·          براي تنظيم و ثابت كردن آن از تسمه و سيستم هاي قفل شونده استفاده كنيد تا پايتان در داخل آن محكم شود.

·          بايد بين سفتي بيش از حد و لي بيش از اندازه تعادل ايجاد كنيد.

:: موضوعات مرتبط: کوه پیمایی، ،

ادامه مطلب...

تمرین های قدرتی

صندلی پایه.تقویت عضلات در شکم و ران ها

تقویت عضلات بالای بازو

تقویت مچ پا و عضلات ساق پا

تقویت عضلات شانه

تقویت عضلات پشت بازو

ورزش برای پشت بازو

تقویت عضلات پشت ران استفاده از وزن مچ پا

تقویت ران و ماهیچه های لگن

 تقویت عضلات شانه

تقویت عضلات در مقابل ران و ساق پا.

تقویت باسن و عضلات پایین پشت

     حمل مجروح د رمعابر کوهستانی

تعریف

ممکن است در یک برنامه کوهپیمایی یک نفر از اعضای گروه از ناحیه ی پا صدمه ببیند که راه رفتن را برای او مشکل سازد. بنا به شرایط موجود با رعایت کامل مسائل ایمنی و در حالیکه مطمئن شویم خطری مصدوم را تهدید نمی نماید، از روش های زیر برای حمل مصدوم تا نزدیک ترین جایی که بتوان به نیروهای امدادی دست پیدا کرد، استفاده می کنیم.

سعی کنید همیشه در زمان اتفاق حادثه از نیروهای امدادی کمک بگیرید. ردر جاییکه دسترسی به هیچ جا نداشته باشید و هیچ خطری مصدوم را تهدید نمی کرد می توانید خودتان مجروح را حمل کنید . برای این کار همیشه یک طناب 20 متری که منظم حلقه شده باشد و دارای گره محکم باشد داشته باشید. دو قطعه طناب انفرادی داشته باشید تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنید.

روش حمل یک نفره با حلقه طناب

روی طناب یک بالشت نرم قرار دهید تا مصدوم راحت تر روی طناب بنشند.

روش حمل یک نفره با طناب انفرادی و چوب

از زیر انداز یا کیسه خواب روی چوب استفاده کنید تا بستری نرم به و جود آید.

روش حمل دو نفره با یک حلقه طناب

یک بالشت نرم روی طناب قرار دهید سپس مصدوم را روی آن بنشانید و مجروح دو دست خود را روی شانه حمل کننده ها قرار می دهد.

روش حمل دونفره با دو طناب انفرادی

یا کوله پشتی که چوب از میان طناب ها یا بند های کوله عبور می کند، بهتر است روی چوب بالشتک نرم قرار دهید تا مصدوم احساس ناراحتی نکند.

حمل با برانکارد به طریقه نشسته توسط سه نفر

در این روش آستین های یک بادگیر را داخل آن قرار می دهیم و چوب یا دیرک های چادر را از آستین ها عبور می دهیم . حمل کننده که در جلو قرار دارد کوله پشتی را می پوشد و سر چوب ها را داخل بند کوله پشتی قرار می دهد، مصدوم پشت به پشت حمل کننده جلویی می نشیند و هر کدام از دو نفر باقیمانده دیرک ها را می گیرند . این حمل خوب صورت می گیرد به شرط اینکه نفر جلو بتواند جلوی خود را ببیند.

حمل با برانکارد به طریقه خوابیده

در این روش دو یا سه بادگیر را مانند روش قبل آماده کرده و دو دیرک یا چوب بلند یا باتون از آن عبور می دهیم با این برانکارد با تعداد شش نفر حمل کننده ، به راحتی می توان مصدو م را حمل کرد.

ساختن برانکارد با یک حلقه طناب

در قسمت A از گره رکابی استفاده می شود.

در مرحله سوم ساخت برانکارد طناب را از حلقه های گره ها عبور داده و در نهایت به همدیگر گره دو سر طناب بزنید.

پزشکی کوهستان و زنان

برای از دست دادن چربی شکم وآب کردن شکم و صاف شدن شکم حرکات زیر را هر روز تکرار کنید.

در ابتدای شروع تمرینات بهتر است هر کدام را 5 تا ست 10 تایی و 

در روزهای بعد با توجه به تقویت عضلات خود می توانید به تعداد انها اضافه نمایید.

روش دوم با استفاده از ثانیه شمار است که برای هر کدام از حرکات از بیست ثانیه شروع و سپس 

زمان ان اضافه نماید.

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

حرکت شکم

اصولی که در کوهنوردی باید بدانیم و به آن عمل کنیم

 انجمن پزشکی کوهستان ایران: امروزه کوهنوردی به عنوان ورزشی مفرح در بین علاقه مندان به کوه و طبیعت جایگاه خود را پیدا کرده است . آگاهی داشتن از طبیعت و خطرات آن و چگونگی حفط سلامت خود و همراهان و جلوگیری از آسیب رساندن به محیط پیرامون مان در زمان اجرای برنامه های کوهنوردی و طبیعت گردی به عنوان دغدغه ای در میان دوستداران طبیعت در آمده است .

و یادمان نرود که :
1. کوله پشتی٬ خانه کوچک کوهنورداست.
2. قدمهای خودرا نسبت به شيبها تنظيم کنيد.
3. کوهنوردی ورزش جمعی است از تک روی پرهيزکنيد.
4. تنها به کوه نرويد .
5. درکوه هيچگاه ندويد .
6. نظم طبيعت را بهم نزنيد .
7. گياهان را به آتش نکشيد.
8. به حيوانات آسيب نرسانيد.
9. آب چشمه ها را آلوده نکنيد .
10. هيچگاه کناره چادر آتش درست نکنيد ( جهت باد رادرنظر داشته باشيد )
11. هميشه مقداری آب و مقداری مواد قندی ونمکی همراه داشته باشيد .
12. انرژی خود را تقسيم کنيد ( يعنی وقتی از کوه برمی گردید احساس خستگی وکوفتگی نکنيد )
13. به ستون يک حرکت کنيد (در کوهپيمايی همه به ستون يک و پشت سرهم به فاصله يک متر )
14. در صعود هيچگاه از مسيرهای شنی و بی راهه ها وريزش سنگها استفاده نکنيد.
15. درفرود ازشيبها ٬ ازشن اسکيها وتخته سنگهای کم شيب تا شيب ۶۰ درجه استفاده ميشود.
16. در کوهنوردی اولين اشتباه آخرين اشتباه است ( يعنی ديگر وجود نداريد که اشتباه بعدی رخ دهد) پس مواظب سلامت خودتان باشيد
17. هريک ساعت راهپيمايی پنج دقيقه استراحت کنيد ( کمی نرمش - کمی تغذيه - کمی آب )
18. هرگاه درصعود به نفس نفس افتاديد وحتی دهانتان خشك شده و دچار خستگی زودرس شديد ، بدانید ممکن است علت یکی از موارد زیر باشد ؛

• تند می رويد .
• با دهان نفس می کشيد .
• کوله پشتی سنگين دارید ومنظم نيست .
• با کارهای اضافی يا بيهوده انرژي زيادی را ازدست داده ايد .
• فاصله پاهای شما زياد است .
• درشيبها مستقيم حرکت می کنيد .
• آنقدر لباس پوشيده ايد که بدن نمی تواند تنفس کند.

19. خطرات کوه { طوفان - بوران - صاعقه - بهمن - نقاب برفی - چاله برفی - نداشتن امکانات - اطلاع نداشتن ازموقعيت کوه - سرد شدن زودرس بدن - کوه گرفتگی - ورعايت نکردن اصول ايمنی درکوه
20. درهوای سرد استراحت نشستن خيلی کم داريم بيشترين استراحتها ايستاده و زمان ٬ يک الي دو دقيقه ايی است .
21. نزديک به قله ها هيچگاه شتاب نکنيد ٬ وهميشه جمعی به قله برسيد که بدانيد درجمع کوهنوردی بين افراد ٬ برتری وجود ندارد .
22. تشکيل گروه { درهر برنامه ؛ مسافرت ؛ گردش ؛ کوهنوردی } حتما يک نفر رابه عنوان سرپرست انتخاب وبه دستورات ونکته های او عمل کنيد.
23. درصعودها { سرپرست گروه - مسئول فنی - مسئول تدارکات - مسئول تبليغات - مسئول بهداشت ودرمان } الزامی است.
24. کارت بيمه ورزشی الزامی است.
25. داشتن يک پلاستيک جهت جمع آوری آشغالهای خود تازمان برگشتن به شهر الزامی است (اگراين فرهنگ کوهنوردی همه جا رعايت شود مطمئن باشيد هيچگاه کنارچشمه ها - کنارآبشارها - کنار پناهگاه ها ومسيرها وقله ها ٬ زباله اي مشاهده نخواهيدکرد )
 

تشکر از گروه کوهنوردی اوشیدا

آموزش سنگنوردي

خواص گره كوهنوردي

گره هاي كوهنوردي داراي خواص ذيل است:
1 – در مقابل كشش و ضربه محكم و مقاوم است.
2 – به سادگي زده و با دست به آساني باز مي شود.
3 – هنگام كاربر اثر فشار وارد بر آن باز نمي گردد.
4 – هر قدر فشار بر روي آن وارد شود، محكم تر مي شود
5 – كوچك ، كم حجم و داراي كم ترين شكست را دارد. چرا كه هر شكست طناب، باعث كاهش مقاومت آن مي گردد.

انواع گره ها و كاربرد آن ها

1 – گره هشت ساده Simpe Enght

2 – سردست : اتصال سر طناب به يك نقطه (كم كاربرد است) Over hand

3- هشت يك لا figure of Eight : اتصال سر طناب حمايت به كارابين و صندلي نفر صعود كننده يا به كارگاه

4 – هشت دو لا : اتصال سر طناب فرود به كارگاه .

5 – هشت تعقيب : Retraced figure of Eight

اتصال طناب به صندلي و زدن گره هشت در حلقه اي بسته بعد از زدن گره بايد اندازه آن را تنظيم نمود.
6 – دو سر طناب يك لا fisherman:

 اتصال دو سر طناب هم قطر به يكديگر (كمتر مورد استفاده قرار مي گيرد)

7 – دو سر طناب دو لا Double fisherman:

اتصال دو سر طناب به يكديگر با ضريب اطمينان بيشتر نسبت به گره دو سر طناب يك لا و اتصال دو سر طناب دو طناب غيرهم قطر با اختلاف قطري برابر حداكثر يك شماره .

8 – تسمه water knot:‌اتصال دو سر نوار (تسمه) :

9- خود حمايت Clove Hittch. Mastwurf :‌

براي ثابت كردن طناب خود حمايت اين گره در محل كارگاه و بر روي كاربين اجرا مي شود.

10 - حمايت Munter Hitch,Hafmastwurf: براي حمايت صعود كننده يا فرود

مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گره را در مواقع ضروري مي توان با يك گره ضامن قفل نمود.

11 – پروسك prusik :

براي خود حمايت هنگام فرود به كار مي رود. اين گره كاربردهاي ديگري هم دارد.  

آمادگي جسماني قبل از تمرين عملي:

مربي گرامي توجه كنيد مطمئن شويد كه قبل از شروع كار عملي، شاگردان حتماً با انجام كشش عضلاني آمادگي اوليه را كسب نموده اند.
تمرينات و حركات زير قبل از صعود از سنگ و براي آماده سازي و گرم كردن عضلات شاگردان شما مفيد هستند.
هر روز قبل از شروع كار عملي حتماً اين تمرينات انجام شود تا از احتمال آسيب ديدگي عضلاتي كارآموزان كاسته شود.  

  گيره ها Holds

به كليه عوارض سنگ، اعم از برجستگي يا فرورفتگي كه بتوان در انجام صعود يا فرود از آن استفاده كرده در گيره گويند.
گيره ها انواع و اشكال مختلف دارند كه باعث تغيير سختي مسير صعود مي گردند.  

  انواع گيره ها :

• ناخني 
• انگشتي
• مشتي
• بدون شكل
گيره ناخني : گيره اي است بسيار ريز و كوچكتر از يك بند انگشت كه فقط با نوك انگشتان مي توان آن را گرفت. استفاده از اين گيره مستلزم صرف نيروي فراواني است. گيره انگشتي مي توان آن را گرفت. استفاده از اين گيره مستلزم صرف نيروي فراواني است.
گيره انگشتي : گيره اي است كه يك بند تا دو بند انگشتان دست بر روي آن قرار مي گيرد.
گيره مشتي : گيره اي است كه كل كف دست بر روي آن قرار مي گيرد و مي توانيم در حيني كه گيره در كف دست قرار دارد، دست را مشت كنيم. گيره هاي بدون شكل : اين گيره شكل خاصي نداشته و بايد با كمك نيروي اصطكاك از آن ها استفاده كرد.  

جهت گيره ها

• افقي
• عمودي
• مايل
• معكوس
گيره هاي افقيف عمودي و مايل، داراي زوايا و اشكال مذكور نسبت به سطح افق در روي سنگ هستند.
گيره معكوس : گيره اي است كه در عكس مسير حركت قرار گرفته باشد و در جهت مخالف مركز ثقل بدن به آن فشار وارد شود. به اين ترتيب كه از سمت پايين و در

مسيرهاي رو به بالا بر سطح گيره فشار مي آيد. از اين گيره بيشتر به صورت كششي استفاده مي گردد. از حفره ها و سوراخ هاي سطح سنگ نيز مي توان به عنوان گيره استفاده نمود. نكته مهم در استفاده از اين گونه گيره ها، دقت در شكل لبه آن ها از نظر تيز

نبودن و صدمه نرساندن به انگشتان است.  

قواعد سنگنوردي

سنگنوردي كلاسيك 12 قاعده پايه دارد كه عبارت است از :
1 – بررسي سنگ با نگاه
ابتدا سنگ و گيره هاي آن را به منظور يافتن مسير صعود و فرود، در حد توان، از ابتدا تا انتها و با چشم بررسي و شناسايي مي نماييم. در صورت امكان از سه جهت ( چپ، راست و روبرو) آن گاه دست و پا براي گرفتن گيره هاي انتخاب شده، حركت مي كند.
2 – نقش و وظيفه دست و پا

هنگام صعود، پاها هميشه وظيفه تحمل و جابجايي وزن بدن را به عهده داشته و تعادل بدن را دست ها حفظ مي نمايند. همواره از كشيدن پاها روي سنگ خودداري شود. به جاي انقباض هاي متوالي عضلات از نقش اهرم هاي بدن در صعود استفاده شود.
3 – داشتن سه نقطه اتكا ( دو دست و يك پا يا دو پا و يك دست)

براي بالا بردن توان ايستادگي و حفظ تعادل بر روي سنگ از اين قاعده استفاده مي شود. در صورتي كه كمتر از سه نقطه اتكا بر روي سنگ داشته باشيم ، ميزان مقاومت و پايداري ما بر روي سنگ در برابر لغزش هاي احتمالي كاهش مي يابد.
4 – استفاده از نوك كفش هنگام صعود

قراردادن پنجه پا بر روي گيره، باعث انتقال بيشتر وزن بدن بر سطح گيره پايي مي شود. ضمناً اين عمل باعث ايجاد فاصله مناسب از سنگ و در نهايت داشتن ديد بيشتر مي گردد. در گذرهاي عرضي (Traverse) مي توان به ضرورت محيط از دخل يا خارج پا نيز استفاده كرد.
5 – رعايت فاصله مناسب به منظور داشتن ديد لازم هنگام صعود

رعايت فاصله مناسب به طريقي كه بدن نه بيش از حد نزديك و نه بيش از حد دور از سنگ باشد به طوري كه بتوان به راحتي گيره هاي بعدي را ديد، با نرمي حركت نمود، به

سادگي تغيير جهت داد و مركز ثقل بدن برهم نخورد، از نكات حياتي در سنگنوردي است.
6 – صعود به روش نردباني

در اين روش دست ها و پاها در امتداد طول بدن قرار گرفته و جابجا مي شود. در اين روش هميشه يك پا به حالت مستقيم (پايي كه وزن بدن را تحمل مي كند و پاي ديگر از محل زانو خم و آماده باز شدن است. سپس با تغيير حالت بدن و تعويض اين دو حالت در پاها صورت مي پذيرد الي آخر توجه شود كه زاويه ران زانو ساق پا از 90 درجه بيشتر نشود. در اين طريقه دست ها نيز در طرفين قرار مي گيرد.
توجه به اين نكته ضروري است كه حركت قطري صعود را آسان تر مي سازد و از لولا شدن بدن جلوگيري به عمل مي آورد.
7 – رعايت فاصله مناسب عرضي دست ها و پاها از يكديگرهنگام صعود دست ها و پاها

به حدي از يكديگرباز مي شود كه تعادل بدن به هم نخورد ( تقريباً به اندازه عرض شانه) 8 – قيچي نكردن دست و پا
در حالت قيچي (ضربدر) كردن به دليل تمايل وزن بدن به سمت مخالف گيره هايي كه دست ها و پاها گرفته اند. توان ايستايي بسيار كمتر مي شود. اين وضعيت احتمالاً باعث بر هم خوردن تعادل خواهد شد. به همين دليل، اين امر احتياج به تمركز و تمرين زيادي

دارد.
9 – قرار گرفتن طناب حمايت در بين دست ها هنگام حمايت از بالا
هنگام صعود بايد طناب حمايت از ميان دست ها قرار گيرد تا باعث به هم خوردن تعادل

نشود، در گذر عرضي طناب در سمت سنگ و مخالف جهتي كه حركت مي نماييم قرار مي گيرد. لازم به تذكر است كه درحالت حمايت از پائين، طناب پهلوي صعود كننده قرار مي گيرد.
10 – روش تعويض دست ها و پاها

ابتدا بايد نسبت به محكم بودن گيره دست يا پايي كه بر روي آن قرار داريم، اطمينان حاصل كنيم براي تعويض جاي دست مي بايست دست آزاد را ضمن قراردادن در كنار انگشت دست ثابت به آرامي با جاي گزيني انگشتان، بر گيره مورد نظر قرار داد. در تعويض پا نيز مي بايست با قراردادن پاي آزاد در كنار پاي ثابت با يك جهش آرام و حساب شده جايگزيني صورت گيرد. روش ديگري هم در تعويض دست ها و پاها مرسوم است كه به طريق انجام آن مي پردازيم : به آرامي و با دقت زياد، دست يا پاي ديگرمان را بر روي دست يا پايي گيره مورد نظر را گرفته است، قرار مي دهيم، آنگاه دست يا پاي قبلي را از زير آن به ارامي كنار مي كشيم. البته انجم اين دو روش بستگي به شرايط فرد روي سنگ از نظر حالت گيره دارد.
11 – برقراري در مسير

برقراري زماني انجام مي گيرد كه فرد به يك تكيه گاه مطمئن برسد. انجام آن به اين صورت است كه ابتدا يك دست بر لب تكيه گاه يا سكو قرار مي گيرد و پس از آن دست ديگر سپس بدن با يك كشش ارام (مانند حالت وقتي كه بارفيكس مي رويم) به بالا حركت كرده و پاها را از روي گيره رها شده و بالاتنه را بر تكيه گاه يا سكو مسلط مي سازيم. سپس با قراردادن پا بر لبه سنگ ، وزن بدن را به سمت تكيه گاه سوق مي دهيم. در آخرين مرحله نيز پاي دوم را بر روي تاقچه مي گذاريم.
12 – شرايط عمومي صعود

به كارآموزان خود گوشزد كنيد صعودي موفق است كه همراه با تكنيك و تاكتيك باشد. در يك صعود موفق از حدقل انرژي استفاده شده و سيستم انرژي، هوازي است. سنگنوردي كه از اعتماد به نفس بيشتري برخوردار باشد، صعود زيادي انجام خواهد داد. در مسيرهاي كلاهكي و منفي بايد از خم كردن بازوان اجتناب نموده و فشار وزن را با كشيده نگاه داشتن دستان، بر روي تاندون ها و استخوان ها منتقل نمود. در اين حالت عضلات از زير بار فشار بيرون مي آيند. براي حركت به سمت بالا نيز سريعاً و بعد از گرفتن گيره بعدي، دوباره دست ها را باز نگاه مي داريم.  
قواعد كلي صعود از سنگ

• سنگنورد خوب كسي است كه 70 % فكر مي كند و 30 % از عضلات خود بهره مي برد.
• استفاده از پنجه پا (جلوي كفش) براي قرارگرفتن بر روي گيره بسيار مؤثرتر است.
• قرارگرفتن صحيح راستاي پا و نحوه گذاشتن پا بر روي گيره از عوامل تعيين كننده است.
• حركت ها عمدتاً با دست هاي باز انجام مي پذيرد تا اهرم هاي بدن نقش خود را به خوبي

ايفا نمايند.
• تنفس صحيح بالاخص بازدم قوي (خروج قوي و صدادار هوا ازدهان) هنگام صعود، به ويژه موقع اجراي فنون نسبتاً مشكل، بسيار كمك كننده خواهد بود.
• طريقه حركت به سمت بالا هنگام صعود :

• قطري : دست راست – پاي چپ ، آن گاه دست چپ - پاي راست
• موازي دست – دست ؛ سپس پا - پا
تمرين : بعد از فراگيري نكات آموزشي روز اول، كارآموزان در دسته هاي چند نفره سازماندهي نماييد تا بر روي سنگ هاي كوتاه (حداكثر تا ارتفاع 5/2 متر) آموخته هاي اين روز را تمرين كنند. دقت نماييد كه حتماً در هنگام صعود يك كارآموزنفر ديگر از پايين مراقب وي باشد. در اين جا مي توانيد نحوه حمايت از پايين بدون ابزار مختص صعود به سنگ هاي كوتاه را نيز آموزش دهيد.  

  شكاف ها

شكاف ها با شكل هاي مختلف و با راستاهاي عمودي، افقي و مايل بر سطح سنگ پديد مي آيد. از شكاف ها مي توان همانند گيره ها در صعود و فرود استفاده كرد. در شكاف ها ، نسبت به عمق و عرض آن ها، مي توان از ابزارهاي مختلف حمايت هاي مياني قرار داد صعود از شكاف ها معمولاً مستلزم صرف نيروي زياد و مهارت كافي است.  

تلاش هاي دو طرفه

گاهي اوقات عرض شكاف ها آن چنان فراخ است كه نمي توان در آن ابزاري را قرار داد عبور از چنين شكاف هايي مستلزم فن خاصي است كه به تلاش هاي دو طرفه معروف است. 
بنابراين نوع صعود و اندازه مختلف شكاف ها، اين فن داراي انواع زير است:
• تنوره باز : در اين روش با استفاده از حركات دست ها و پاها به صورت ضربدري و تعويض به موقع هر كدام، صعود امكان پذير مي گردد.
• تنوره پاگستر: در اين نوع تلاش دو طرفه، با گشودن حداكثر پاها و استفاده از حداكثر عرض دست ها صعود انجام مي شود.  

لاخ كردن

لاخ كردن نوعي تلاش دو طرفه است كه با استفاده از يك عضو و در شكاف هاي بسيار بسته انجام مي شود. در اين روش با گيردادن اعضاي بدن (مانند ساعد، كتف، زانو، پا ، مشت و كف دست) در داخل شكاف، و انبساط عضلات و يا چرخش عضو لاخ شونده، صعود انجام مي پذيرد.
گاهي اوقات حالت شكاف ها، به خصوص در كنج ها، به نحوي است كه بايد از اين روش استفاده نمود. براي اجراي اين فن، دست ها را در شكاف قرار مي دهيم و وزن خود را بر روي آن منتقل مي كنيم (دست ها را به طرف خود مي كشيم) آن گاه پاها را به ترتيب به سطح روبرو فشار مي دهيم و زانوها را صاف مي كنيم( در اين حالت دست ها و پاها هر

دو بر شكاف مسير عمود هستند. همين طور تا به آخر با حركت ضربدر دست ها و پاها و همچنين كشش دست ها و صاف كردن زانوها به سمت بالا صعود مي نماييم.  

گذر عرضي Traverse

حركت افقي بر روي سنگ و تغيير مكان بدون تغيير محسوس ارتفاع را گذر عرضي گويند. مربي گرامي توجه كنيد : مكاني كه كارآموزان، اين روش را در آن تمرين مي كنند، بايد تا حد امكان صاف و كم خطر باشد تا در صورت سقوط صدمه نبينند.  

  كارگاه ها

به مطمئن ترين نقطه اتكاء كه بيشتري قابليت تحمل فشار و ضربه را در مراحل مختلف سنگنوردي دارد، كارگاه گويند.
كارگاه سه نوع مختلف دارد
نوع اول طبيعي

نوع دوم مصنوعي

نوع سوم مركب

كارگاه طبيعي 
كارگاهي است كه با استفاده از عوارض طبيعي محل فعاليت، برپا مي شود. در اين كارگاه بسته به نوع مسير و جهت صعود، از طناب ها يا تسمه هاي مختلف استفاده مي گردد.
در استفاده از كارگاه طبيعي ، جهت صعود را در نظر بگيريد. زيرا اكثر كارگاه هاي طبيعي به خصوص آن هايي كه با بستن تسمه يا طنابچه به دور منقار سنگي به وجود مي آيند، يك طرفه هستند.

كارگاه مصنوعي
كارگاهي است كه با قراردادن ميخ و يا ابزار ديگر در شكاف سنگ ها ايجاد مي گردد. اين كارگاه داراي دونوع اساسي است . 
• كارگاه مصنوعي با دو نقطه اتكاء

• كارگاه مصنوعي با سه نقطه اتكاء

هر كارگاه مصنوعي حداقل بايد داراي دو نقطه اتكار باشد تا در صورت در رفتن و يا شكستن يكي از نقطه ها كل كارگاه حمايت از بين نرود.
براي اتصال طناب به كارگاه حتماً از كارابين پيچ و يا دو كارايين ساده با جهت دهانه برعكس استفاده نماييد.

كارگاه مركب
كارگاهي است كه با استفاده از عوارض طبيعي و ابزار مصنوعي توأمان برقرار مي شود.  

يادآوري نكات زير ضروري است :

فرد حمايت كننده و كارگاه خود حمايت او بايد در راستاي مسير صعود باشد تا در صورت وارد شدن فشار ناگهاني ، تعادل حمايت كننده به هم نخورد. در شرايطي كه حمايت چي (حمايت كننده) نتواند كارگاه خود حمايت خويش را در راستاي صعود برقرار نمايد، بايد طول طناب خود حمايت را كوتاه در نظر بگيرد تا از به هم خوردن تعادل خود جلوگيري نمايد. كارآموزان بايد بدانند كه يكي از مهمترين مسائل در برپايي كارگاه، در نظر گرفتن فضاي ايمن است.
مربي گرامي اين نكته را به كارآمزوان به خوبي توضيح دهيد كه زاويه اي كه ابزارها در كارگاه با هم مي سازند بايد كمتر از 60 درجه باشد.
هنگامي كه از دو رول يا ابزار حمايتي استفاده مي كنيد، زاويه اي كه تسمه يا طنابچه متصل به اين دو ابزار مي سازد، در تقسيم نيروي وارد بر كارگاه نقش بسيار مهمي دارد.
همان طور كه در شكل

مشاهده مي نماييد، در حالتي كه اين زاويه 5 درجه باشد، فشار 100 پاوندي به دو مؤلفه 51 پاوندي تقسيم شده است. در زاويه 90 درجه فشار وارد به هر بازوي كارگاه 70 پوند بوده و اين مقدار درزاويه 150 درجه به 200 پاوند مي رسد (يعني معادل دو برابر كل فشار بر روي هر يك از نقاط كارگاه) پس هر چه اين زاويه بازتر شود، فشار وارد بر كارگاه بيشتر مي شود.

مناسب ترين مقادير، زواياي كوچك تر يا مساوي 60 درجه تعيين شده است. 

نگاهی دوباره باید مرگ سپید را ...

انجمن پزشکی کوهستان ایران: سال ۸۸ سال خوبی نبود و فقط در یک حادثه در جاده دیزین؛ مرگ سپید جان تعداد زیادی از کوهنوردان را گرفت و جامه سیاه بر تن جامعه کوهنوردی پوشاند. در پی آن و به امید کاهش تلفات ناشی از بهمن، مترجم نام آشنای دنیای کوهنوردی؛ آقای رحیم دانایی اقدام به انتشار رایگان نسخه دیجیتالی کتاب خود در باب بهمن شناسی نمودند که جای بسی قدردانی دارد.

پارسال حادثه بهمن تاریک دره همدان شوکی دیگر به جامعه کوهنوردی وارد کرد ولی امسال گویا باید شاهد افزایش تدریجی تلفات ناشی از بهمن باشیم که علی رغم نگران کننده بودن آن، چون ناگهانی نیست شاید توجه زیادی را به خود جلب نکند.

لذا بر آن شدم تا بار دیگر با یادآوری موضوع، همنوردان را به مطالعه این کتاب رایگان دعوت نموده تا شاید با رعایت اصول ایمنی از تعداد تلفات بالقوه کاسته شود.

دانلود کتاب بهمن شناسی و ایمنی در بهمن ها

برگرفته از وبلاگ آوای کوه و با تشکر از وبلاگ راز کوه

اصول اوليه کوهنوردي در فصل زمستان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: فصل زمستان برای کوهنوردان دارای بیشترین آمار خوادث است و استفاده از کوهستان و طبيعت زيبايش و لذت بردن از آن نياز به رعايت اصول و مقرراتي دارد که رعايت هر يک از آنها در تندرستي و سلامتي کوهنورد بسيار موثر است:

1- هرگز تنها به کوه نرويد.

2- از مسيرهاي عمومي و علامت گذاري شده حرکت نماييد.

3- به خانواده، دوستان، قرارگاهها، و پناهگاهها مسير کوه پيمايي خود را اطلاع دهيد و پس از بازگشت نيز به تمامي کساني که اطلاع داده ايد خبر بازگشت خود را اعلام نماييد.

4- صعود خود را صبح زود آغاز کنيد. هميشه طوري برنامه ريزي کنيد که وقت اضافي براي استراحت، بازگشت و حوادث پيش بيني نشده داشته باشيد.

5- وضعيت هوا را به طور دائم در نظر داشته باشيد.

6- برنامه و زمان بندي دقيقي براي کوه پيمايي تنظيم نماييد.

7- هميشه يک سوت و يک چراغ قوه به همراه داشته باشيد.

8- قبل از آغاز برنامه اطمينان حاصل نماييد که کليه امکانات لازم براي کوه پيمايي را به همراه داريد.

9- هرگز از ساک و کيف به جاي کوله پشتي استفاده نکنيد.

10- قدم ها را با مکث برداريد و در شيبهاي تند روي هر پا اندکي استراحت نماييد.

11- کفش و لباس مناسب فصل را بپوشيد و هميشه لباس اضافي نيز به همراه داشته باشيد.

12- اگر برنامه شب ماني داريد قبل از تاريک شدن هوا اقدام به برپايي چادر و کمپ نماييد.

13- هميشه يک کيف کمکهاي اوليه همراه خود داشته باشيد.

14- يک کيسه کوچک زباله در کوله پشتي خود داشته باشيد و فراموش نکنيد که کوه هميشه بايد تميز باشد تا قابل استفاده مجدد براي شما و ديگران باشد.

با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد ، فراموش نکنيد که تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد

15- طول و سختي مسير صعود براساس توانايي ضعيف ترين فرد گروه انتخاب شود.

16- افراد گروه در يک برنامه کوه پيمايي بايد از آمادگي جسماني و رواني مناسب برخوردار باشند.

17- افراد گروه نبايد اختلاف سني زيادي با هم داشته باشند و تا اندازه اي يکدل و هم سليقه و هم اخلاق باشند.

18- هر گروه حداقل بايد يک مربي درجه (3) کوه پيمايي به همراه خود داشته باشد.

19- در مسيرهاي برفي، از سرخوردن بدون کنترل خودداري نماييد.

20- اگر مشکلي پيش آمد و يک نفر مصدوم در گروه به همراه داريد قبل از اتلاف وقت به طرف پايين حرکت نماييد.

کروکي ، نقشه و قطب نما يا G.P.S21- همراه داشته باشيد.
22- اندازه قدمها و گامها به اندازه عرض شانه ها برداشته شود.

23- با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد و تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد.

24- هيچ وقت بدون اجازه سرپرست از تيم جدا نشويد.

25- در سربالايي ها و شيبهاي تند به صورت زيگزاک حرکت نماييد تا شيب مسير شکسته شود.

26- در سربالايي و سرازيريها با تمام کف پا راه برويد.

27- از حرکت با بغل پاها در سرازيري ها خودداري کنيد.

28- در صعود، هميشه سنگيني خود را به جلو و در فرود سنگيني خود را به عقب متمايل نماييد.

29- قبل از حرکت ابتداء تمرينات ورزشي و حرکات کششي را حتماً انجام دهيد.

30- در ابتدا حرکت هر نيم ساعت 10 دقيقه استراحت و سپس زمان حرکت زيادتر و زمان استراحت کمتر مي گردد (به ازاي هر يک ساعت حرکت 10 دقيقه استراحت نماييد)

31- در هنگام استراحت و حرکت، خوردن آب و تنقلات و شيريني جات را فراموش نکنيد.

32- بعد از توقف ، کوله پشتي و پشت خود را به طرف آفتاب قرار دهيد و بلافاصله لباس گرمکن و بادگير خود را بپوشيد.

33- در هنگام حرکت از پوشيدن لباس اضافي خودداري نماييد و هنگام توقف آنها را بپوشيد.

34- پاها را روي زمين نکشيد بلکه اندکي از زمين بلند کنيد و دستها را آزاد نگهداريد.

35- هر 125 قدم حدود 100 متر مي باشد و مسافت پيموده شده را مي توان به اين صورت محاسبه نماييد.

36- در صخره نوردي هميشه 3 نقطه از بدن بايد درگير سنگ باشد.

37- آهسته و منظم حرکت کنيد.

38- براي شروع کوه پيمايي سعي کنيد تابستان و اوايل پاييز را انتخاب کنيد.

39- از ريزش و جا به جا کردن سنگ خودداري نماييد.

40- اگر گُم شديد در فرود آمدن از کوه عجله نکنيد، با مشورت بهترين راه را پيدا کنيد.

41- مسير صعود را با سنگ چين علامت گذاري نماييد تا در زمان برگشت دچار اشتباه و گُم کردن راه نشويد.

42-زمان فرود اغلب سخت تر از صعود مي باشد، با اين محاسبه زمان و توان خود را تقسيم بندي نماييد.

با تشکر از وبلاگ هیئت کوهنوردی تکاب - انجمن پزشکی کوهستان ایران - دکتر حمید مساعدیان

اسرار تنفس

به کوشش آقای امیر عبدالهی عضو گروه کوهنوردی تهران

بینی شما قسمتهای راست و چپ دارد که هر دو قسمت برای تنفس تان بکار میروند، اما در حقیقت دو سوراخ بینی شما متفاوتند و شما میتوانید این تفاوت را حس کنید.

حفره سمت راست بینی، نشانگر خورشید و حفره سمت چپ نشانگر ماه است. وقتی سردرد دارید، سعی کنید که حفره سمت راست بینی تان را ببندید و برای تنفس کردن تنها از حفره سمت چپ استفاده کنید. خواهید دید که بعد از پنج دقیقه سردرد شما خوب خواهد شد.
اگر احساس خستگی میکنید، برعکس اقدام فوق را عمل کنید.

حفره سمت چپ بینی تان را ببندید و تنها از حفره سمت راست بینی تان تنفس کنید. بعد از مدتی احساس میکنید که خستگی شما برطرف شده است.
حفره سمت راست بینی شما به گرمی مربوط است و لذا براحتی گرم میشود
این در حالی است که حفره سمت چپ بینی تان به سردی مربوط میباشد.
تقریباً همه خانم ها از حفره سمت چپ بینی شان تنفس میکنند، بنابراین با سرعت بیشتری خنک میشوند.
اما بیشتر پسر بچه ها با بینی سمت راستشان نفس میکشند.

آیا توجه کرده اید که وقتی از خواب برمی خیزید، کدام حفره بینی تان سریعتر تنفس میکند؟
اگر از حفره چپ تندتر تنفس میکنید، شما احساس خستگی دارید.
بنابراین حفره سمت چپ بینی تان را ببندید و برای تنفس از حفره سمت راست خود استفاده کنید، خواهید دید که بسرعت احساس شادابی میکنید.
دوست من مستمراً سردرد بدی داشت و مکرراً به دکتر مراجعه میکرد و این سردرد باعث شده بود که حتی نتواند براحتی مطالعه کند و شبها نیز چنین سردردی را حس میکرد او مکرراً قرص های مسکن میخورد اما موثر نبود.
تا اینکه تصمیم گرفت از راه تنفس، سردرد خود را بهبود ببخشد.
حفره سمت راست بینی اش را بست و سعی کرد از حفره سمت چپش تنفس کند.
او مشاهده کرد که در کمتر از یک هفته سردردش بهبود یافت لذا این تمرین را برای مدت یکماه بعد هم ادامه داد.
چنین تمرینی برای تنفس کردن و بدون استفاده از قرص های شیمیایی تجربه شده و مفید بوده است.

بخش تحقیقات گروه کوهنوردی تهران

بهمن

زمان و مكان سقوط

بهمن چگونه در كوهستان شكل مي‌گیرد؟ در چه مناطقي از كوه‌ها، بهمن سقوط مي‌كند؟ وزن بهمن و سرعت حركت آن به چه ميزان است و بالاخره چگونه مي‌توان خود را از مسير حركت بهمن رهانيد و از مهلكه نجات يافت؟

در چه جاهايي خطر بهمن وجود دارد؟

1- شيب، يكي از عوامل بسيار مهم در سقوط بهمن است. روي شيب‌هاي خيلي تند (بيشتر از 50 درجه) چون برف قبل از انباشته شدن به طور طبيعي به پايين سرازير مي‌شود، خطر سقوط بهمن معمولاً زياد نيست. روي شيب‌هاي خيلي ملايم (كمتر از 25 درجه) نيز خطر بهمن معمولاً زياد نيست. تحقيقات بهمن‌شناسان فرانسوي نشان مي‌دهد كه بهمن‌هاي تخته‌اي، عمدتاً روي شيب‌هاي 30 تا 45 درجه است و بيشترين بهمن‌ها از روي شيب‌هاي 35 تا 40 درجه سقوط كرده است. كوهنوردان و اسكي‌بازان امريكايي اهميت فوق‌العاده‌اي براي عامل شيب قائل هستند. هر كوهنورد يا اسكي‌باز كوه، هميشه يك شيب‌سنج كوچك در جيب دارد تا با آن ميزان خطر ريزش بهمن را برآورد كند.

2- با تند شدن شيب، ثبات لايهفوقاني برف كاهش يافته و خطر بهمن افزايش مي‌يابد.

3- پوشش زمين. پوشش طبيعي خاك كه ارتباط بين مانتو برفي (توده برف) و خاك را برقرار مي‌كند نيز البته نه به اندازه شيب، مهم است. زمين‌هاي صاف و صيقلي و يا بدون ستي و بلندي و شيب‌هايي كه داراي بوته‌هاي كوچك يا چمنزار و علف هستند، بهمن‌خيز است. به عكس، شب‌هاي پر سنگلاخ و به ويژه با تخته‌سنگ‌هاي بزرگ و يا درخت و درختچه و يا بوته‌هاي بزرگ- مثل گون- معمولاً برف را به خوبي نگه مي‌دارند. يكنواختي شيب بسيار خطرناك است. به همين خاطر معمولاً با خاكبرداري، لين شيب‌ها را پله‌پله مي‌كنند.

چه موقع خطر بهمن زياد مي‌شود؟

باد عامل بسيار مهمي در افزايش خطر سقوط بهمن است به ويژه اگر در چند روز گذشته به شدت وزيده باشد. باد موجب تلمبار شدن برف در برخي نقاط مي‌شود، ضخامت برف را افزايش مي‌دهد و باعث به وجود آمدن نقاب‌هاي برفي در خط‌اراس‌ها و گردنه‌ها مي‌شود. فراموش نكنيم كه عبوراز شيب‌هايي كه در بالايشان نقاب‌هاي برفي درست شده، فوق‌العاده خطرناك است.

بارش برف چون وزن اضافي بر مانتو برفي مي‌گذارد، ثبات آن را كاهش مي‌دهد. البته سقوط بهمن پس از بارش برف، بستگي به مقدار بارش، وزن مخصوص برف و شيب كوه دارد. با اين حال، به طور كلي مي‌توان گفت كه با ريزش 30 سانتيمتر برف جديد روي شيب‌هاي تند (بيش از 35 درجه) خطر جدي مي‌شود و با 80 سانتيمتر برف جديد، حتي شيب‌هاي متوسط هم خطرناك مي‌شوند.

هواي گرم و ملايم به سرعت لايه‌ها را به هم پيوند مي‌دهد و در نتيجه، خطر سقوط بهمن را كاهش مي‌دهد. به عكس، اگر اين گرما نسبتاً زياد باشد، خطر را افزايش مي‌دهد، زيرا برف را به قطرات آب تبديل مي‌كند و لايه‌هاي فوقاني برف روي اين قطرات مي‌غلتند و به پايين سرازير مي‌شوند. بارش كمي باران نيز چسبندگي برف را افزايش مي‌دهد، ولي اگر بارش از حدي بگذرد، مانتو برفي ثبات خود را از دست خواهد داد.

از اواسط فروردين به بعد، در ارتفاعات 3000 متر به بالا، تابش خورشيد مانتو برفي را- به ويژه جبهه‌هاي جنوبي- بي‌ثبات مي‌كند و در بعد از ظهرها، بهمن‌هاي آبكي سرازير مي‌شود.

سرعت بهمن

سرعت بهمن برف آبكي 55 تا 70 كيلومتر در ساعت، سرعت بهمن برف خشك 110 تا 140 كيلومتر در ساعت و سرعت بهمن‌پودر 220 تا 290 كيلومتر در ساعت مي‌باشد. همچنين، نيروي فشار حاصل از بهمن مي‌تواند به 20 تن برسد.

شكل‌هاي مختلف برف

شكل برف بستگي تام به دماي محيط دارد:

از 10 تا 5 درجه زير صفر، سوزني شكل، از 5 تا 10 درجه زير صفر، استوانه‌اي، بادامي شكل.

از 10 تا 13 درجه زير صفر، پهن، بادامي شكل، از 13 تا 17 درجه زير صفر، شش گوش، از 18 تا 25 درجه زير صفر، استوانه‌اي پهن. شكل برف از اين لحاظ مهم است كه ميزان چسبندگي و قدرت اتصال مانتو برف (توده برف) را تعيين مي‌كند و در نتيجه احتمال ريزش بهمن را كاهش يا افزايش مي‌دهد.

وزن برف

شخص مدفون زير بهمن تحت فشاري است كه وزن و ارتفاع بهمن بر او وارد مي‌كند. وزن يك متر مكعب برف بستگي به مقدار آب موجود در آن دارد.

برف تازه

برف‌پودر، 30 تا 60 كيلوگرم

برف فشرده سبك، 100 تا 200 كيلوگرم

برف كهنه

برف شناور، 200 تا 300 كيلوگرم

برف خشك نشست كرده، 300 تا 400 كيلوگرم

برف آبدار نشست كرده، 400 تا 450 كيلوگرم

برف زيرين خشك، 400 تا 700 كيلوگرم

برف زيرين آبدار، 600 تا 800 كيلوگرم

با استفاده از آمار، كساني كه دچار بهمن شده‌اند، تعيين كرده‌اند كه با گذشت زمان احتمال زنده ماندن بهمن‌زده چقدر است. شخص مدفون در زير يك متر برف با گذشت زمان شانس زنده ماندنش به سرعت كاهش مي‌يابد.

به طور كلي مي‌توان گفت كه با گذشتن هر يك ساعت، شانس زنده ماندن نصف مي‌شود.

در ساعت اول، شانس زنده ماندن بهمن‌زده حدود 45 درجه است. در ساعت دوم شانس او به 28 درصد، در ساعت سوم به 18 درصد و در ساعت چهارم به 10 درصد كاهش مي‌يابد. به عبارت ديگر، از ساعت چهارم به بعد، تنها يك نفر از 10 نفر را مي‌توان از زير بهمن زنده خارج كرد. در ضمن اين نكته نيز قابل ذكر است كه از همان لحظات اول در اثر ضربه و فشار بهمن و اصابت به صخره و سقوط از بلندي و از اين قبيل صدمات، جان خود را از دست مي‌دهند.

بهمن‌زده هر قدر در عمق كمتري مدفون شده باشد، شانس بيشتري براي زنده ماندن دادر. به همين خاطر است كه توصيه مي‌كنند با شنا يا پرش كردن، سعي كنيم روي سطح بهمن باقي بمانيم. همان طور كه نمودار نشان مي‌دهد، در عمق كمتر از 50 سانتيمتر، شانس زنده ماندن به كمتر از 10 درصد مي‌رسد

مراقبت از پارچه های ضد آب قابل تنفس

انجمن پزشکی کوهستان ایران: پارچه های ضد آب قابل تنفس نظیر Gore Tex ، e Vent ، و Gelanots بسیار فنی هستند و می توانند گران باشند. پس تعجبی ندارد که محصولات زیادی در بازار هست که ادعا می کنند از پوشاک ضد آب محافظت و عمر آن را طولانی می کنند. آیا استفاده از این محصولات مراقبت کننده از پارچه لازم است یا اینکه تا زمانیکه از ضدآب های خود نگهداری کنیم سالم باقی خواهند ماند؟

در این نوشتار می خواهیم ببینیم بهترین روش مراقبت از پارچه ضدآب با تقسیم بندی مراقبت از لباس به سه حوزه چیست؟ این حوزه ها شامل نگهداری ، تمیز کردن و ضدآب کردن مجدد است. قبل از بررسی این حوزه های مراقبت از پارچه ، نگاهی به علم پارچه های ضدآب قابل تنفس ضروری است .

چرا باید از پارچه ضدآب قابل تنفس مراقبت کرد؟

در صورت عدم مراقبت از پارچه های ضداب قابل تنفس طول عمر عملکرد لباس کاهش خواهد یافت. جهت حفظ کت و شلوار ضدآب در بهترین حالت ، دو مورد هست که باید مراقبت شوند. این دو مورد مراقبت از لایه خارجی مقاوم به آب بادوام و تمیز نکاه داشتن لباس است. پارچه های ضدآب قابل تنفس از چندین لایه ساخته شده اند، که جهت سادگی کار تنها نیاز داریم که به دو تا از آنها نگاهی بیاندازیم. که از این قرارند: 1) غشا ضد آب  2) لایه مقاوم به آب بادوام (DWR).

غشا ضدآب دقیقا اینگونه عمل می کند. غشایی که نمی گذارد آب از پارچه عبور و به پوست برسد، در حالیکه اجازه می دهد عرق عبور کرده وارد هوا شود. خاصیت ضدآب DWR باعث دفع آب با ایجاد قطره در بیرون از پارچه می شود ، به این ترتیب ورود آب به لایه های بیرونی را متوقف می کند. بدون لایه DWR هم لباس های شما " ضدآب " خواهد بود و بر اثر آب با منشا بیرونی خیس نخواهید شد اما با دفع آب لایه DWR امکان می دهدتمام لایه ها تنفس کنند. اگر لایه ها قادر به تنفس نباشند گرما و عرق حاصل از حرکت در داخل لباس محبوس می شود و تبدیل به مایع می شود. این کار احساس خیسی به شما می دهد و احتمالا بسیار آزار دهنده خواهد بود.

به این علت است که استفاده از محصولات مراقبت از پارچه نظیر مواد ضدآب کننده مجدد و re-conditioning مهم می باشد. گرد و خاک و کثیفی دشمن عمده دیگر پارچه های ضدآب است ، مانند اجتماع زیاد و طولانی مدت روی پارچه ، که قابلیت تنفس را کاهش و رطوبت محبوس شده در داخل را افزایش می دهد. اثر دوم کثیفی سایش است که روی لایه DWR اتفاق می افتد ، به این خاطر است که تمیز نگاهداشتن لباس های ضدآب تا حد امکان ، بسیار مهم است.

نگهداری

به نظر می رسد اکثر افراد لباس های ضدآب کوچک تر را در داخل کیسه یا کوله پشتی شان نگاهداری می کنند و این تا زمانی که محیط تمیز و خشک است خوب می باشد. کت ها را باید در محلی تمیز و خشک، از آویزی آویزان کرد که وزن لباس ها را به طور یکنواخت تری توزیع می کند.

تمیز کردن

تمیز نگاهداشتن محصولات ضدآب حیاتی است چون کثیفی مانع قطره شدن آب و قابلیت تنفس می شود. همیشه کت یا شلوارتان را پس از استفاده تمیز کنید. خیلی ساده ذرات گرد و خاک را بتکانید و در صورت نیاز مقادیر اندک کثیفی را با پارچه ای نمدار تمیز کنید. و اگر کثیفی خشک شده باشد با یک برس نرم تمیز کنید.

تمام انواع تمیز کردن اندکی DWR را سایش خواهد داد چون تمیز کردن عملی ساینده است. اما این کاهش در دفع کنندگی آب در مقابسه با زمانی که کثیفی لباس را بر جای بگذارید کمتر است. مثل همه لباس های دیگر ، محصولات ضدآب هم گاه گاهی بخصوص پس از کثیف شدن زیاد باید شستشو شوند. بهترین کار عمل کردن به دستورالعمل های شستشو و خشک کردن سازنده آن است. اما در مورد آن دسته از افرادی که این دستورالعمل ها را نمی خوانند، هرگز از محصولات شستشوی غیربیولوژیکی استفاده نکنید، چون آنها لایه های DWR را جدا می کنند. اگر برند شستشوی توصیه شده ( معمولاNikwax یا Grangers ) را استفاده نمی کنید از پرک های صابون بیولوژیکی فاقد عطر ، ماده پاک کننده یا نرم کننده استفاده کنید.

راه حل بیولوژیکی و بدون ماده پاک کننده نظیر Nikwax Tech Wash برای حفاظت از پارچه های ضد آب به ویژه لایه های DWR طراحی شده اند که در عین حال کثیفی و آلودگی را از بین می برند ، و بعد در صورت نیاز ماده ضدآب کننده نظیر Nikwax TX Direct Wash استفاده کنید که بعدا از لایه DWR دوباره محافظت خواهد کرد.

ضدآب کردن مجدد

این یک باور غلط جا افتاده است که فکر می کنیم چون لباس دیگر ضدآب نیست پارچه های قابل تنفس را دوباره ضدآب می کنیم. این از نظر فنی درست نیست. اگر ، برای مثال ، اگر هیچ وقت لباس تان را دوباره ضدآب نکنید ، این لباس هنوز هم ضدآب باقی خواهد ماند فقط به طور موثری عمل نخواهد کرد.

سوال مهم این است که هر چند وقت یک بار این گونه لباس ها را باید دوباره ضدآب کرد؟ پاسخ بسیار ساده است. تماما به خودتان بستگی دارد. مشکل این است که لایه DWR تان بسته به میزان کثیفی لباس و میزان استفاده از لباس و ... با سرعت های مختلف از بین خواهد رفت. همچنین قابل ذکر است که اشعه ماورا بنفش خورشید روکش کاری DWR تان را به  مروز از بین خواهد برد. یک قاعده سرانگشتی ساده این است که هر وقت آب از قطره شدن مناسب روی لباس تان باز بماند این زمان ضدآب کردن مجدد است.

نیازی نیست که هر بار که لباس تان را شستشو می دهید آن را ضدآب کنید ، اما اگر آماده رفتن به تعطیلات ، پیاده روی چند روزه و غیره می شوید فکر خوبی است که لباس تان را دوباره ضد آب کنید تا از عملکرد مناسب آن اطمینان حاصل کنید.

ضدآب کننده ها معمولا  به صورت اسپری یا مایع – که در آن شسته شوند – عرضه می شوند. هر چند اسپری سریع تر عمل می کند اما پوشش خوبی را ایجاد نخواهد کرد. بنابر این توصیه می کنیم از ضدآب کننده مایع استفاده کنید چون داخل لباس نفوذ می کند و تمام سطوح را با روکش کاری یکنواخت پوشش خواهد داد.

خلاصه

بهترین روش مراقبت از لباس ضدآب  و حداکثر استفاده از آنها از این قرار است:

1- نگهداری مناسب

2- تمیز نگاه داشتن آنها

3- ضدآب سازی مجدد در زمان نیاز

نگاهداری مناسب ضدآب های قابل تنفس به طور صحیح به کاهش فرسودگی کمک می کند و آنها را تمیز و خشک حفظ می کند. تمیز کردن حیاتی است چون کثیفی را از بین می برد و امکان تنفس را به لباس می دهد. ضدآب سازی باعث می شود لایه DWR خارجی لباس ها ویژگی دفع کنندگی آب را بازیابی و از قابلیت تنفس شان محافظت شود.

منبع : http://blog.cheaptents.com/breathable-waterproof-fabric-care/

مترجم : فریدون شیرمحمدلی از - ttp://newfarid

با تشکر از وبلاگ گروه یاشاسهندیم

کوهنوردی ورزش ما نیست، باور ماست، زندگی ماست(هیلاری):

انجمن پزشکی کوهستان ایران: از نظر کسانی که عادت دارند زیبایی برف را از پشت شیشه و از کنار بخاری تماشا کنند ، کوهنوردی نوعی دیوانگی است ، آخر برای چه کسی این همه راه برود ، بار به دوش بکشد ، با دستان کرخ شده و تن سرمازده ساعت ها درون چادر یا جانپناه ، بلرزد ، بی خوابی و کوفتگی را تحمل کند ، سرانجام خسته و تشنه و گرسنه خود را به بالای کوه برساند و به پایین برگردد ؟!

کسی که هیچ گاه لذت رسیدن به قله را نچشیده ، کسی که تن به طبیعت نسپرده و با آن انس و الفت پیدا نکرده ، حق دارد چنین بیاندیشد.

ما فاتحان خام فتحهای بی فایده نیستیم. حکایت ما، حکایت بازجستن روزگار وصل است. دراین دیرگاه دورماندن از اصل خویش، دراین هجوم تکنولوژی درد سر ساز وجنگ طلب. کوهنوردی عشق به طبیعت است. عشقی به پاکی چشمه سار، به سبزی جنگل، به نیلگونی دریا، به صلابت سنگ، به لطافت گل، به فروتنی خاک، به سپیدی برف، به توفندگی طوفان، به سبکی نسیم وبه سنگینی کوه.

 کوهنوردی یک روش زندگی است. روشی که در آن یک سیب بین همه اعضاء گروه تقسیم می شود.روشی که در آن قوی ترین عضو گروه به پای ضعیف ترین راه می رود. راهی که رقابت ندارد راهی که به رهروانش حقوق نمی دهند و ایشان را نیازی به سوت وکف مشوقان درقله نیست. ناجی بی منت یکدیگرند.گروه می سازنند تا دل جوانان به سنگ بند کنند تا به ننگ بند نشود .مزدشان معراج روح است و تشویقشان نوازش باد. قانونشان عشق است و قانون گذارشان معشوق. عشق به طبیعت، عشق به زندگی است و زندگی تجلی عشق است و مرگ آنجاست که عشق نیست.

کوهنوردی عشق به طبیعت است و عشق به طبیعت، ورزش ما نیست، باور ماست، زندگی ماست. به راستی که کوهنوردی فقط ورزش نیست، کوهنوردی یک روش زندگی است.

( هیلاری)

کاربرد پتوی نجات:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: این پتو جهت موارد اضطرای ساخته شده و دو منظوره می باشد بدین معنی که شخص را در برابر سرما و گرما حفظ می نماید . اندازه آن در حالت جمع شده به اندازه کف دست می باشد و در ابعاد باز شده 215×150 و 210×160 سانتیمتر است . جنس آن کامپوزیت و کوالیت است . کامپوزیت طبق تعریف انجمن متالوژی آمریکا به ترکیب ماکروسکوپی دو یا چند ماده مجزا که سطح مشخصی بین آنها وجود داشته باشد گفته می شود .

این پتو ضد سرما ، ضد آب ، ضد باد و ضد آفتاب است . سمت نقره ای آن جهت گرما و سمت طلایی آن جهت سرما استفاده می شود . 95% گرمای بدن را حفظ می کند . مدلی از این نوع پتو وجود دارد که در برابر آتش نیز مقاوم است . پتوی نجات را می توان در برنامه های کوهنوردی ، اسکی ، غارنوردی و حتی در مسافرت نیز به همراه داشت .

نحوه استفاده از پتو :

1- پتو را کاملاً باز کنید .

2- حدود 30 سانتی متر آن را زیر پای خود قرار دهید .

3- روی بدن کشیده و از پهلوها زیر بدن قرار دهید و مانند کیسه خواب استفاده نمایید .

این محصول در بازار ایران به دو صورت ساخت کشور چین و آلمان موجود می باشد که قیمت آن از 1500 تا 8000 تومان است.

با تشکر از هیئت کوهنوردی ارومیه

حتما بخوانید

ایمنی در کوهستان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: برای یک کوه پیمایی ساده بایستی از اطلاعات و پیش بینی های لازم و همچنین امکانات کافی برخوردار بود، که به طور خلاصه به آنها اشاره می کنیم:

1. تدارک و آمادگی صحیح: آمادگی جسمانی کافی برای برنامه های کوه پیمایی الزامی است این آمادگی را می توان از طرق گوناگونی کسب کرده و افزایش داد

برای یک کوه پیمایی ساده بایستی از اطلاعات و پیش بینی های لازم و همچنین امکانات کافی برخوردار بود، که به طور خلاصه به آنها اشاره می کنیم:

1. تدارک و آمادگی صحیح: آمادگی جسمانی کافی برای برنامه های کوه پیمایی الزامی است این آمادگی را می توان از طرق گوناگونی کسب کرده و افزایش داد.

2. نکات اصلی در برنامه ریزی عبارت اند از:

الف: مسیر خود را با توجه به فصل انتخاب نمایید.

ب: طول و سختی مسیر بایستی بر اساس توانایی ضعیف ترین فرد گروه انتخاب شود.

ج: زمان کافی برای برگشت را در نظر بگیرید به طوری که در صورت خرابی هوا نیز بتوانید برگردید. قبل از حرکت با مسئولین باشگاههای کوهنوردی و پناهگاهها مشورت کنید و نسبت به مسیر، آخرین اطلاعات را کسب کنید.

د: قبل از خروج از شهر از طریق هواشناسی، از وضعیت آینده هوای منطقه ای که قرار است در آن کوه پیمایی کنید اطلاع حاصل نمایید.

و: مسیر صعودتان را به خانواده و دوستان اطلاع دهید و فراموش نکنید پس از اتمام برنامه، بازگشت خود را به اطلاع آنها برسانید.

ه: صعود خود را از صبح زود آغاز کنید و همیشه وقت اضافی برای استراحت، بازگشت و حوادث پیش بینی نشده را داشته باشید.

3. وسایل کافی عبارت اند از:

الف: وضعیت هوا ممکن است به سرعت تغییر پیدا کند، بارش برف و بوران در ارتفاعات بالا و بارش بارن در ارتفاعات پایین حتی در تابستان نیز امکان دارد، پس داشتن پوشاک و وسایل اضطراری الزامی است.

ب: کفش مناسب به پا داشته باشید. بهتر است کفشها، مچ پای شما را به خوبی نگه دارد تا احتمال پیچ خوردن پا کمتر باشد.

ج: لباس با توجه به زمان و فصل برنامه بایستی انتخاب شود در این میان بهتر است از چند لایه لباس استفاه کنیم چون لباسهای کلفت سنگین ترند در عوض لباسهای متعدد باعث حفظ هوای گرم بدن خواهند شد و با میزان سرد و گرم شدن می توان آن را کم و زیاد کرد. علاوه بر ژاکت و پلوور، یک کاپشن بادگیر کلاه دار بلند می تواند در مواقع اضطراری شما را از سرما حفظ کند. علاوه بر این لباسها به کلاه، جوراب پشمی و دستکش اضافی نیز نیاز دارید.

د: در تابستان برای حفاظت در برابر نور خورشید، به کلاه و عینک و کرم ضد آفتاب نیاز دارید.

ه: وسایل خود را در کوله پشتی بگذارید تا در موقع صعود دست هایتان آزاد باشد. (از به همراه بردن ساک جدا خودداری کنید)

و: خوردنی و نوشیدنی به مقدار کافی همراه داشته باشید و برخلاف یک عقیده  قدیمی تا می توانید از آب سالم و غیرآلوده بنوشید.

ز: یک کیف کوچک وسایل پزشکی شامل چند نوع قرص، باند، باند کشی، چسب زخم، سوت، چراغ قوه دستی، کبریت و پتوی نجات را همراه خود داشته باشید.

ح: چوب دستی یا باتوم  به اندازه مناسب برای شما می تواند در هنگام کوه پیمایی و خصوصاً در سرپایینی ها کمک خوبی برای جلوگیری از آسیب دیدن زانوهای شما باشد.

برداشت از وبلاگ نسیم ایرانیان